Mijn wereld, mijn waarheid
Welkom in mijn belevingswereld. Een plek waar ik mijn ervaringen en theorieën deel—zoals ik ben: puur, authentiek en eigenzinnig. Wij zien de wereld door onze eigen lens, gevormd door keuzes, overtuigingen en perspectieven. Soms lijkt het alsof we geen grip hebben op wat is, maar schijn bedriegt. Al duizenden jaren beïnvloeden religie, traditie en andermans gedachten hoe we denken en leven. Maar als je iets maar lang genoeg gelooft, wordt het vanzelf waar… toch? Suggestie is krachtig. Waar of niet, het kan helen, helpen, en richting geven.
Op deze blog deel ik mijn suggesties, stukjes waarheid die mijn leven leefbaar maken. Gebaseerd op ruim 30 jaar leven met depressie, 50 jaar autisme en hoogbegaafdheid. Misschien brengen ze jou ook iets.
Dit is geen verplichting, maar een uitnodiging. Snuffel gerust rond, ontdek mijn mening, mijn verhalen. Op mijn About-pagina lees je wie ik ben.
Neem hetgeen u leest niet te serieus…… dat doet het u ook niet! Maar mocht je een opmerking of aanvulling hebben: laat van je horen via het reactie gedeelte onder mijn berichten of via mijn Contact-pagina. En voor de zekerheid, kijk ook even op de Disclaimer-pagina.
Veel lees- of erger- plezier, ieder zijn ding!😉
Yosy
Mag ik toegeven dat ik het allemaal wel een beetje zat ben? Al ruim vijftig jaar loop ik rond op deze vreemde planeet vol mensen die lijken te zijn gestopt met evolueren. Mensen die hun denken beperken, niet omdat ze het niet kunnen, maar omdat ze te lui zijn om verder te kijken dan hun eigen behoeftes. Waarom zou je leven zoals het leven bedoeld is—samen—als je ook kunt leven voor jezelf?
Lang geleden, in de tijd vóór de tijd, toen de wereld nog gevormd werd uit dromen en schaduwen, leefden de dieren in harmonie met de goden. Elk dier had zijn rol, zijn taak, zijn plaats in het Grote Weefsel van het Leven. Maar er was één wezen dat nergens bij hoorde — een raaf, met poten zo lang als jonge bomen, die boven het gras uitstaken als wachttorens.
De groei van een persoonlijkheid.
Een Blad. Of een blad nu op de grond valt of niet. Het lijkt geen verschil te maken. Maar het herinnert zich aan het verleden en de toekomst. Al was het alleen maar omdat het in het verleden nooit had kunnen bestaan als het nu niet naar beneden was gekomen en het me was opgevallen.