Mijn eigen cocoon. Een veilige plaats waar niets hoeft en alles mag. Mee kabbelen met de stroom en vooral niet mijn hoofd oprichten. Richt je je hoofd wel op dan, geheid, je bent de bok. Ik merk dat voor mij één ding heel belangrijk is en dat is gerechtigheid.
Ik ben eerlijk. Misschien niet altijd tegenover mezelf maar zeker tegen de mensen waar ik mee om ga. Ik probeer zowel mensen als dieren te geven waarvan ik vindt dat ze recht op hebben. Wanneer er een kat op mijn schoot komt zitten dan kies ik er voor om mijn bezigheden even aan de kant te zetten en mijn aandacht volledig op hen te richten. Van een kat hoef ik niet te verwachten dat deze dezelfde moraal nastreeft, het is immers een dier en hij is veroordeeld tot zijn dierlijke driften. Bij een mens probeer ik hetzelfde te doen. Op het moment dat iemand mijn aandacht vraagt dan zal ik die hem over het algemeen volledig geven. Ik leg, waar ik mee bezig ben even aan de kant, en probeer tijd voor hem of haar te nemen. Dat ik dat doe maakt mij een mens. Het maakt het verschil tussen mens zijn en dier zijn. Het vermogen om te beseffen dat je een keuze hebt en ruimte te creëren voor anderen .
Ik vind niet alleen, ik eis gerechtigheid. Ik kan er niet tegen dat mensen akkoord gaan met onrecht. Ik weet, dit is mijn probleem, ik kies er voor om er niet mee om te kunnen gaan, maar voor mij is het heel essentieels. Wij mensen hebben de mogelijkheid om te kiezen. Te kiezen om eerlijk of minder eerlijk te zijn. Dit betekent; kiezen ik voor de gemakkelijke weg of doe ik er moeite voor om iemand te geven waar hij recht op heeft.
Het is mijn zwakheid die ik misschien los zou moeten laten. De blauwe plekken zijn vers en zolang ik gerechtigheid blijf eisen, zal ik er meer op lopen. Wanneer ik in conflict kom met iemand dan is het meestal omdat ik het gevoel heb niet rechtvaardig behandeld te zijn. Ook al zijn er geschreven regels, er is ook veel tussen de regels door te lezen.
Tot zover ik mij van de laatste tijd kan herinneren;
- Frank; geld en eerlijkheid.
- Greet; loting op het internet.
- De buren; ruimte krijgen om te leven.
- Het Haldert; aandacht.
- Westrom; afspraken nakomen.
Allemaal zaken die gerelateerd zijn aan het verlangen om te krijgen en te geven waar ik, maar ook de mensen om mij heen recht op hebben. Misschien leg ik de lat te hoog? Ik mag er toch wel vanuit gaan dat we allemaal mensen zijn en dat we verder kunnen kijken dan onze neus lang is. Is het zo raar om te verlangen dat we ook eens in een ander zijn schoenen gaan staan? Wij, mensen hebben dat vermogen. Dat maakt ons verschillend van de dieren, het vermogen om keuzes te maken, het vermogen om dierlijke driften te negeren. Inzien dat iets bij een ander anders overkomt alsdan de bedoeling is. Keuzes maken, ook al is niet iedereen zich er van bewust, we kunnen kiezen.
Ik ga proberen mijn schouders op te halen wanneer ik in aanraking kom met onrecht. Ik hoop dat ik dat kan, het zit wel erg diep bij mij……….
Yosy
