Ik kan deze dag, 15 maart 2017, de Tweede Kamerverkiezingen niet voorbij laten gaan zonder er iets van te vinden. En natuurlijk vind ik er iets van. Ik probeer objectief te zijn en zonder vooroordeel naar de verkiezingsuitslag te kijken. Ik denk echter dat dat niet helemaal lukt? Ik ben mij er daarbij van bewust dat ik minder heb gedaan om een positieve bijdrage te leveren aan deze verkiezingen dan dat ik zou willen. De beste stuurlui staan aan wal, zal ik maar zeggen. Helaas, persoonlijke omstandigheden hebben mij verhinderd de dingen te doen die ik zou willen.
Laat ik beginnen met aan te geven dat ik blij ben dat de Partij Voor de Vrijheid (PVV) niet de invloed heeft gekregen die zij pretendeerde te zullen krijgen. De nieuw te vormen regering zal nog een hele kluif krijgen aan de ongenuanceerde flarden die zij aan het licht zullen brengen onder de noemer “Stem van het Volk”. Wilders heeft zijn “verlies” volledig aan zichzelf te danken. Zijn, bijna, puberale manier waarop hij de verkiezingscampagne heeft gevoerd heeft een beeld gegeven van een man die je niet al te serieus moet nemen en die structureel weigert verantwoordelijkheid te nemen. Dat hij toch nog op het aantal zetels is uitgekomen dat hij nu heeft gekregen, is voornamelijk te danken aan de stemmers die het volledig hebben gehad met de traditionele partijen en een groep mensen die weigeren realistisch te zijn. De dingen die de PVV roept klinken misschien mooi maar het ontbreekt structureel aan opbouwende oplossingen. Sterker nog, wanneer de PVV naar een oplossing gevraagd wordt, geven ze niet thuis en wijzen alleen maar op wat anderen verkeerd doen. Raar is dat niet. De standpunten die de PVV innemen zijn niet hun eigen standpunten maar de standpunten die mensen graag willen horen. Gegarandeerd een manier van werken die gedoemd is te mislukken en die leid tot, of heel veel macht (jaren 30 in Duitsland) of het uitblijven van verwachtingen (niet de voorspelde winst halen).
Het is knap hoe een partij als de VVD een verlies van 8 zetels presenteert als een winst. Ok, ze zijn nog steeds de grootste en dat is iets waar ze blij mee mogen zijn maar het verlies dat ze geleden hebben zou hen toch moeten dwingen zich eens goed achter de oren te krabbelen. 8 zetels verlies is niet niets. 1 Op de 5 kiezers, die in 2012 vol verwachting hebben gekozen voor nog 4 jaar VVD, hebben afgerekend met de VVD en niet meer op hen gestemd. Daarnaast is het slim om ook niet te vergeten dat nog 4 jaar coalitie Rutte de PVDA 29 zetels heeft gekost. De PVDA is weggeveegd en krijgt de rekening gepresenteerd voor het beleid waar de VVD mede verantwoordelijk voor is. Knap om dat als een overwinning te presenteren.
De echte winnaars zijn de midden partijen. De winst van deze partijen, Groen Links, D66 en CDA laat duidelijk zien dat de Nederlanders het beleid dat coalitie Rutte de afgelopen 4 (8) jaar heeft gevoerd te hard was. Het verlies van De VVD en de PVDA zijn duidelijk bij deze partijen terecht gekomen en en de boodschap die dat afgeeft is dat deze partijen niet meer genegeerd kunnen worden. Samen zijn zij goed voor 52 zetels.
Ik ben al jaren een groot aanhanger van de SP. Wat mij betreft mogen ze nog wat linkser worden maar in het huidige politieke klimaat is daar geen ruimte voor. Bij de Tweede Kamerverkiezingen van 2006 kreeg de SP nog tegen alle verwachtingen in 25 zetels. In 2010 werd de passieve houding van de SP afgestraft en verloren mijn vrienden weer 10 zetels. De daaropvolgende verkiezingen, die van 2012 en 2017 stabiliseerde de SP zich op 15 en 14 zetels. Gezien de verliezen van de PVDA is hier toch iets niet helemaal goed gegaan. Logischer was het geweest dat de SP zou profiteren van de grote verliezen van de PVDA. Beide pretenderen tenslotte juist op te komen voor de “arbeiders”, de “gewone” man. Dat juist de verdwenen PVDA zetels bij de middenpartijen terecht zij gekomen en niet bij de SP heeft de SP aan zichzelf te danken.
Ik denk dat de SP te veel op safe heeft gespeeld. Doen waar je goed in bent en dat uitdragen. Helaas begrijpt elk weldenkend sociaal denkende persoon dat het Nationale Zorgfonds een heel goed initiatief is. Er is alleen meer dat belangrijk is en ik denk dat de SP daar een kans heeft laten liggen. Het Nationale Zorgfonds werd te prominent naar buiten toe gebracht waardoor andere belangrijke punten ondersneeuwde. Ik heb het dan niet over het verkiezingsprogramma maar over het gezicht van de SP. Het verkiezingsprogramma zit goed in elkaar maar het aantal mensen dat het daadwerkelijk gaat lezen is te verwaarlozen. Mensen baseren zich op wat ze in de media horen en dat was toch voornamelijk de SP en het Nationale zorgfonds.
Ik woon zelf in Roermond, in een achterstands wijk, waar een partij als de PVV (en oud PVDA) veel aanhangers heeft. Ook hier heeft de SP voor veilig gekozen. Er werd voldoende campagne gevoerd maar voor mijn gevoel werd juist mijn wijk genegeerd. Een mooie agenda waarbij de wijk werd ingegaan en waarbij van deur tot deur gesprekken aangegaan werden is een goede manier om de mensen, potentiële SP kiezers, te bereiken. Als partij kies je voor veilig wanneer je wijken negeert waar het meer moeite gaat kosten om mensen te overtuigen, waar je meer tegenstand kunt verwachten. Ik heb mijn partij in mijn wijk gemist en dat bedoel ik met het op safe spelen. Ik weet niet hoe dat in de rest van Nederland is gegaan maar ik zie dit als een gemiste kans. Ik hoop dat ik bij de volgende verkiezingen er iets positiefs mee kan doen door wel deze confrontatie aan te gaan.
De Tweede Kamerverkiezingen van 2017 gaan de boeken in als interessant. Een partij die zichzelf euforisch als winnaar uitroept maar toch een flink zetelverlies moet incasseren. De sterke opkomst van de middenpartijen. Het uitblijven van de astronomische winst van het Populisme en de stabiliteit van mijn partijtje. Een groot verlies van decennia stabiliteit door het gigantische verlies van de PVDA die van regeringspartij wordt gereduceerd tot een kruimel. Een kruimel die alleen nog maar tegen enkels aan kan schoppen en dat grotendeels te danken heeft aan de verkwanseling van zijn geloofwaardigheid aan de zelfgekozen winnaar. De echte winnaar is in mijn ogen Groen Links die het voor elkaar gekregen hebben om hun zetelaantal ruim te verdrievoudigen, petje af!
Yosy
