Zelf ben ik nooit gepest. Was ik al een buitenbeentje dat pestgedrag opriep dan had ik dat over mezelf afgeroepen. Wie gaat er dan ook op een school, voornamelijk bezocht door mensen met een landbouw achtergrond, als (New Waver) punker rond lopen. Dat is vragen om reacties.
Ik heb veel pesterijen gezien maar heb daar niet aan mee gedaan. Ik zag er de lol niet van in en heb nooit iets gehad met groepsgedrag. Wel moet ik bekennen dat ik te weinig heb gedaan om gepesten te helpen. De angst om zelf het pispaaltje te worden was groot.
Pesten stopt niet op de basisschool. Op het vervolgonderwijs is de kans, wanneer je op de basisschool bent gepest, niet te verwaarlozen dat je daar ook het pispaaltje wordt. Zelfs wanneer je van school af bent en deel neemt aan het beroepsleven bestaat het risico gepest te worden nog steeds. Ook al bevind je je tussen volwassen, het pesten gaat gewoon door.
Pesten is een terug komend thema. Vaak zie je dat kinderen die gepest worden, worden opgevoed door volwassenen die vroeger ook zelf gepest zijn. Het gaat van generatie op generatie en dat is moeilijk te doorbreken.
Tegenwoordig is het op een basischool vanzelfsprekend dat er gewerkt wordt met een pestprotocol. Pesten wordt niet meer getolereerd. Veelal is het uitgangspunt van zo een protocol het wijzen op de manier waarop er met elkaar wordt omgegaan. klassikaal wordt er een beroep gedaan op het princiepe van het in de schoenen staan van een gepest persoon. De pesters worden nog eens appart, persoonlijk, op hun gedrag aangesproken. Lochisch, het zijn tenslotten de pesters die pesten dus daar moet de nadruk op liggen. Zij moeten stoppen, toch?
Nu ga ik even de advocaat van de duivel spelen. Ik leg de “schuld” bij de gepeste. Klopt het zo dat de pesters aangepakt moeten worden om het pesten te stoppen? Ik denk het niet! Er vormt zich vaak een herhalend patroon. De basisschool, het vervolgonderwijs en tijdens het leven als volwassenen blijft soms het pesten bestaan. Is het handig en noodzakelijk om steeds maar weer de pesters aan te pakken en de gepeste in bescherming te nemen? Nee, ik denk niet dat daar het echte probleem ligt. Ik denk ook niet dat iemand die gepest wordt gebaat is bij medelijden. Begrijp me niet verkeerd, het is niet leuk om gepest te worden maar misschien ligt de oorzaak van het gepest worden wel volledig bij de persoon die gepest wordt. Kan hij of zij er iets aan doen? Kort door de bocht, Nee! Of misschien toch wel…..?
Het gaat om de handvaten die je in je leven mee krijgt. Deze handvaten krijg je vanaf je geboorte aangereikt om je staande te houden in de samenleving en onze maatschappij. Een onderdeel van deze handvaten kan zijn om te leren omgaan met pesters. Leren reageren op pesters. Wat doe je op het moment dat je gepest wordt, hoe voorkom je dat je intresant bent en vooral, interessant blijft voor, pesters. Het zijn de handvaten die je als gepeste aangereikt krijgt die het pesten kunnen stoppen. Het aanspreken van de pesters is een tijdelijke pleister op de wond, symptoom bestrijding.
In beginsel zullen je ouders/ opvoeders degene zijn die je deze verworvenheden aanleren. Hebben zij vroeger ook met pesten te maken gehad (of er nog steeds te maken) en hebben zij ook niet geleerd er mee om te gaan, dan ontbreekt bij hen het vermogen om jou de juiste handvaten aan te reiken om het pesten te laten stoppen. Als gepeste ben je dan aangewezen op de deskundigheid van de mensen die het pesten begeleiden. De schoolcommisies die de pestprotocollen opstellen zullen de nadruk moeten leggen op het aanreiken van handvaten aan de gepesten en minder aan het aanspreken en aanpakken van de pesters. Bestrijd pesten door de gepeste op de juiste manier te leren reageren op pest gedrag. Misschien nog belanrijker, leer kinderen die gepest worden een zodanige uitstraling aan te nemen dat ze niet aantrekkelijk meer zijn voor pesters. Het is geen gemakkelijk proces om pesten echt te stoppen. Naast de begeleiding die op school aan het kind gegeven wordt zou het volgens mij ook heel zinvol zijn om ook de ouders te begeleiden. Zij zijn de aangewezen personen die de kinderen in hun verdere leven kunnen helpen. Het aanreiken van de juiste gereedschappen vervangt de tijdelijke lapmiddelen en draagt bij aan een gelukkiger leven. Denk ik. Maarja wie ben ik?
Yosy
P.s. Oja, er zijn ook pesters die het pesten van anderen met de paplepel ingegoten hebben gekregen. Voor deze mensen zou een stevige therapie niet misstaan maar je hebt het dan over een ander soort pesten. Pesten door potentiele, harteloze narsisten die zich niets van andere aantrekken. Helaas zijn zij vaak wel de voortrekkers als het om pesten gaat maar het is toch de reactie die het oproept bij gepesten die de schaapjes aanzet tot volgen.
Reacties zijn gesloten.