Een Blad. Of een blad nu op de grond valt of niet. Het lijkt geen verschil te maken. Maar het herinnert zich aan het verleden en de toekomst. Al was het alleen maar omdat het in het verleden nooit had kunnen bestaan als het nu niet naar beneden was gekomen en het me was opgevallen.
Nu is het moment om terug te kijken naar de toekomst. Het verleden is geweest en de toekomst is gelijk het verleden, onzeker.
Is het een probleem dat het vallen van een blad vrijwel geruisloos plaatsvindt of is het gewoon doordat we het niet horen vallen dat het ons niet opvalt. Alleen als ons oog op het neerdwarrelend blad valt, krijgt het een plaats in onze herinnering en genieten we van het moment.