Als er één ding belangrijk is dan is het je gezondheid. In de oertijd was er een systeem dat gebaseerd was op draagkracht. Beneden een bepaald inkomen mocht je deelnemen in het ziekenfonds. Verdiende je boven deze inkomensnorm dan was je verplicht om je bij “commerciële partij” aan te sluiten. Er was een tweedeling die wel degelijk gevolgen had voor de luxe van de te genieten zorg maar de basis van de zorg was goed en voor iedereen bereikbaar. Zorg was een basisvoorziening.
Het zorgstelsel dat daar voor in de plaats is gekomen heeft een ander uitgangspunt gekregen. Stond eerst het aanbieden van aanvaardbaar verantwoorde zorg voorop tegenwoordig ligt de nadruk op het aanbieden van financieel verantwoorde zorg. En dat is te merken.
De omslag in het uitgangspunt heeft duidelijk gemaakt hoeveel geld er daadwerkelijk omgaat in onze gezondheid. In 2015 is er in totaal een bedrag van 41 miljard euro gespendeerd aan onze gezondheid. Kosten die hoog zijn en de komende jaren alleen maar hoger zullen worden. We staan aan de vooravond van een grote groei aan 65 plussers en het is nu eenmaal zo dat ouder worden over het algemeen meer problemen met de gezondheid met zich mee brengt.
Het is echter niet alleen de stijging van het aantal ouderen dat verantwoordelijk is voor de stijging van de kosten. De verplaatsing van de focus op de gezondheid naar de focus op het geld heeft ook een aantal extra kosten met zich mee gebracht. De goedbetaalde managers en het systeem, de burocratie, kosten ook een behoorlijke duit.
Zorg is Big Businesses geworden en er moet nu winst gemaakt worden. In 2015 is er in totaal ruim 1 miljard aan de reserves toegevoegd. Sommige verzekeringsmaatschappijen richten zich echter niet alleen op de gezondheidszorg maar ook op andere verzekerings takken. Het zijn gewone multinationals die eigendom zijn van aandeelhouders. Aandeelhouders die vooral het rendement op hun inleg belangrijk vinden.
Om de kosten te drukken zijn voor ons de zorkosten inzichtelijk gemaakt. Elk bezoekje aan het ziekenhuis, elke geslikte pil, wordt financieel van het eigen risico afgetrokken. (Ik verbaasde me er over dat een ondersteuning door een psychiater bij een gesprek bij neurologie 300 euro kostte terwijl die lieve meneer niet langer dan een kwartier bij ons aan tafel heeft gezeten). Boven een bedrag van 385 euro per jaar begint de zorgverzekering financieel bij te springen. Belangrijke, veel gevraagde deel zorg gebieden, zo als de tandarts en fysiotherapeut, zijn uit het basispakket gehaald en alleen nog maar toegankelijk door het afsluiten van dure aanvullende verzekeringen. Aanvullende verzekeringen die meestal niet of bijna niet te betalen zijn door mensen die juist deze zorg nodig hebben.
De overheid geeft duidelijk aan waar het basispakket uit bestaat. Voor elke zorgtype staat omschreven waar een patient recht op heeft. Hoeveel behandeling een therapie mag omvatten en hoeveel sessies er door de verzekering betaald worden. Echter, uit onderzoek van o.a. de consumentenbond blijkt dat zorgverzekeringen geregeld deze regels omzeilen door individuele afspraken te maken en minder zorg te vergoeden.
Het huidige beleid van de overheid is er op gericht zaken betaalbaar te houden. Zij doen dit door belangrijke, fundamentele zaken onder te brengen bij commerciële organisaties. Het gevolg is het tegenovergestelde gebeurt; kosten gaan omhoog en de kwaliteit gaat zienderogend naar beneden. In het geval van de ziektekosten is het verschil tussen arm en rijk alleen maar groter geworden. De basiszorg is uitgekleed en de aanvullende pakketten zijn vrijwel niet meer toegankelijk voor mensen die minder dan modaal verdienen.
Ja, ik wil ook wel een flinke korting op een nieuwe bril maar dan moet ik eerst een dure aanvullend verzekering afsluiten. Geld voor een nieuwe bril heb ik niet. Een aanvullende verzekeringen waarbij ik voldoende korting krijg op een nieuwe bril kan ik al helemaal niet betalen? Tja, probleempje…. Realitiet.
Yosy
