Laat meneer Rutte de ware aard van onze volksvertegenwoordiging zien? Zal meneer Rutte het Nederlandse NEE bekrachtigen of zal hij doen waarvan hij vindt dat het in het belang van Nederland is.
Het gaat in mijn ogen allang niet meer om het accosatie verdrag met de Oekraïne maar het begint een principe kwestie te worden die gaat over hoe serieus een politicus zijn achterban, zijn medelanders, neemt. Hoe serieus neemt onze minister-president, meneer Rutte, ons als zijn landgenoten.
De digitale revolutie brengt een nieuw probleem me zich mee. Het eerste slachtoffer heeft zich al gemeld. De virtuele wereld die het spelen van games op de hedendaagse computers steeds echter maakt heeft naast de plezier factor een steeds grotere psychologische impact op mensen. Niet alleen de leuke dingen, zoals het afknallen van andere firtuele mensen, dragen bij aan het welbevinden van de spelers. Ook negatieve gevolgen steken nu de kop op.
Verdrink ik nu in zelfmedelijden? Ben ik nu echt zo slecht? Ben ik nu zo dom? Ja……. Ik moet me niet aanstellen. Jaren lang heb ik de mensen die er verstand van hebben om de tuin geleid. Ik ben niet depressief, autistische, heb geen pijn in mijn ledematen en mijn hoofd en ik ben al zeker niet slim. Sterker nog, ik ben zo dom dat ik dacht dat ik misschien wel op een andere manier zou denken dan de gemiddelde mens. Niet dus.
Halverwege de vorige eeuw werd ons land overspoeld door zwart geverfde mannen en vrouwen. Een voorbereiding op de hoos aan vluchtelingen die wij de volgende eeuw zouden kunnen verwachten? Nee, het was een vervrolijking van een kinderfeest dat voor de nationale TV intocht van een goedheiligman niet interessant genoeg was om op TV uit te zenden. Laten we een groep zwartgeverfde zwarte mannen en vrouwen in een circus pakje om hem heen dansen. Laten we hem een beetje raar praten en klungelig doen dan wordt de intocht vanzelf nieuwswaarde en kunnen we er een programma omheen maken. (Eigenlijk is de uitbreiding van de extra knechten een uitvinding van de Canadese militairen die het feest van de goedheiligman wilden opvrolijken na de 2e wereldoorlog. Er doen meerdere versies de ronde,)
Tot halverwege de vorige had deze goedheiligman genoeg aan één zwarte man. Een knecht, een persoon die de deportatie van stoute kinderen regelde, een persoon die de rot klusjes voor de heilige man opknapte. Maar vooral de man of vrouw die de PTT veel werk uit handen nam, het bezorgen en uitdelen van de cadeautjes. Elke katholieke hoogstaande persoon had wel iemand die de vervelende klusjes opknapte, dus waarom hij niet? Het is uiteindelijk helemaal goed gekomen. De zwart geverfde mannen en vrouwen zijn een belangrijk deel gaan uitmaken van een, voor het gevoel, eeuwenoude traditie. Hij is kindvriendelijk en een kindervriend geworden!
Vinex wijken schieten als padenstoelen uit de grond. Overheden en energie bedrijven subsidiëren en stimuleren de groei van energie zuinig bouwen. Huizen worden beter dan ooit geïsoleerd en het wordt steeds meer gemeengoed dat een nieuwbouwhuis is uitgerust met zonnepanelen. Kilometers uit de kust, net buiten het zicht verschijnen verschillende windmolen parken. Allemaal gericht op het zo optimaal omgaan met en het opwekken van milieu neutrale energie. Helaas gaat er energie verloren omdat te veel geproduceerde energie moeilijk op te slaan is. Misschien kan dit idee bijdragen aan een oplossing;
Wanneer je niet in de pas wilt lopen met de echte machthebbers van de wereld dan is dit het gevolg; (nos.nl 21 oktober 2016)
LET OP, HET ARTIKEL IS GEKLEURD DOOR DE AAN DE OVERHEID GELIEERDE MEDIA!
“Het leven is vandaag de dag buitengewoon moeilijk in Libië”, zegt de Nederlandse ambassadeur Eric Strating. Vijf jaar na de dood van oud-dictator Muamar Kadhafi lijkt de chaos in het land groter dan ooit.
“Er is geen werk, de stroomvoorziening werkt niet naar behoren, het internet valt weg, er is hoge inflatie en de goed ontwikkelde gezondheidszorg is helemaal ingestort”, zegt Strating in het radioprogramma Nieuws en Co. “Er zijn geen medicijnen en instrumenten meer en de olie-export is enorm teruggelopen.”
Begin 20ste eeuw is er door de Amerikaanse arts Dr. Duncan MacDougall onderzoek gedaan naar de ziel. Hij heeft een speciaal bed uitgerust met een soort weegschaal en heeft verschillende mensen begeleid tijdens hun stervensproces. De mensen die hij begeleiden stierven in een klinische omgeving en tijdens het sterven zijn er verschillende metingen gedaan. Een van die metingen heeft aangetoond dat er op het moment van overlijden een gewichtsverlies optrad van 21 gram. Ondanks dat de ziel niet tastbaar is en niet concreet te meten, schreef hij dit gewichtsverlies toe aan het verlaten van de ziel van het lichaam.
Onderzoekers van de Paranormale wereld gebruiken een zeer gevoelige ElectroMagnetic Field (EMF) meter om te bepalen of er een ziel van een overledene in hun omgeving is. Uitgangspunt hierbij is dat alles elektronische energie uitstraalt en dat een verhoogde uitstraling kan wijzen op de aanwezigheid van een niet anders waarneembare ziel, een ziel van een overledene.
Column Wij-wij door Annemarie Haverkamp (04-06-2016). Job (12) kent de woorden kut-Marokkaan, kankerlul en aandachtshoer niet. Een hoofddoek zet geen kwaad bloed bij hem. Die zal hij leuk vinden omdat je eraan kan trekken. Kroeshaar kriebelt tegen zijn hand en glad haar wil hij aaien. Job raakt mensen graag aan.
Racisme is hem vreemd, vooroordelen kent hij niet. Gaat thuis de bel, dan roept hij ‘mama open doen’. Job is nieuwsgierig en verwelkomt iedereen. Niks wij-zij. Gezellig wij-wij. Hij vindt mensen leuk en lief, tot het tegendeel bewezen is. Job zal je nooit op je verleden pakken, hooguit pakt hij je hand.
Ik voel wel degelijk verschil. De atmosfeer is minder verstoord sinds mijn buurvrouw overleden is. Iets minder ruis, minder angst, het huis voelt aangenamer. Na een midweek naar de camping geweest te zijn besef ik me hoeveel invloed de omgeving op mij heeft.
