Als een op hol geslagen locomotief.
Het raast, een storm in een glas water, windkracht 12. De ene gedachte krijgt nog niet de kans om uitgedacht te zijn of de volgende gedachten knalt er al weer overheen. Meerdere gedachten over meerdere onderwerpen tegelijkertijd en dwars door elkaar heen. Mijn gedachten gaan snel maar soms zo snel dat ik ze zelf niet meer bij kan houden. Zo snel dat ik moeite heb om, wanneer dat nodig is, zonder in de knoop te raken me te uiten. Ik struikel over woorden en zinnen kan ik niet afmaken. Mijn gedachten zijn al een gedachte verder en stuiteren in het rond.
Een Ramp van Formaat!
Het moest er eens van komen. Onze sociale en maatschappelijk geheugen wordt de laatste paar jaren steevast gedeeld op Facebook. Iets onthouden is niet meer nodig. Wanneer we willen weten wanneer we iets gedaan of beleeft hebben, dan weet meneer Zuckerberg (*¹) precies waar en wanneer. Hebben we het niet zelf gedeeld dan heeft één van onze Facebookvriendjes dat in het verleden wel gedaan. Foto’s van onze opgroeiende kinderen, de felicitaties bij een verjaardag of jubileum, alles weg.
Het litteken van 9/11.
Ik weet nog, ik was aan het werk. De buitenschoolse opvang was de hele dag open toen ’s morgens de eerste berichten binnen kwamen dat er in New-York een vliegtuig in één van de Twin-Towers was gevlogen. Toen even later de andere toren ook geraakt werd door nog een vliegtuig was al snel duidelijk dat dit geen normaal ongeluk was. Amerika was Under Attack!!!!
In alle rust
Er zijn in het leven twee zaken die vast staan. De rest is “Part of the Game”. Iedereen wordt geboren en iedereen zal ooit sterven. Liever morgen dan vandaag, maar uiteindelijk steven je na je geboorte af naar een onvermijdelijke einde. De rest is bijzaak en gelijk een loterij.
High five voor Benjamin Netanyahu?
De politieke beweging DENK is weer in opspraak gekomen. Tunahan Kuzu, een van de twee Kamerleden van de beweging, weigerde bij het ontvangst van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu de hand van de bewindsman te schudden.
Dipje, Dapje, Dopje!
Vlieland, ver weg van de werkelijkheid.
44 jaar geleden, de avond van de 29ste maart, heeft mijn moeder moedig, met haar dikke buik, het vuurtorenduin beklommen. Een goede wandeling wil een bevalling nog wel eens opwekken was het bakerpraatje waarmee mijn bevalling in gang werd gezet. Precies, op de dag af zijn mijn ouders 9 maanden geleden getrouwd. Netjes toch (was het niet zo dat ik 2 weken te laat geboren ben)?
Gewauwel over rijkdom……..
Je bent niet alleen het product van je eigen geschiedenis maar het product die duizenden jaren van ontwikkeling, van al onze voorouders met zich meebrengt. Het is niet alleen het DNA dat je bestaan bepaald maar ook de kunde en zeker de onkunde van je voorvaderen. Veel kenmerken die je via DNA lijkt te hebben verworven zijn niets meer dan gewoontes die familie eigen zijn en van generatie op generatie worden doorgegeven. De familie rugzak wordt steeds verder gevuld met eigenschappen die het leven “gemakkelijker” maken. Zij vormen de collective “wijsheid” waarop onze samenleving draaid.
